ای خورشید پنهان رخ بنمای و ای صبح صادق،از آفاق وجود،دمیدن آغاز کن،تلالو ستارگان،شعشعه ای از

روی توست،انوار تابناکت را بر عرصه جهانیان بتابان. ای بهار روزگاران،ای دلدار،دل ما خراب استو دیده بی

تاب،دور دار از ما خرابی و بی تابی را.ای طبیب،آینه دل به زنگاز آلوده شد.کیمیایی کن! که علاج تویی.ای

نوید امن وامان و ای آرامش جان، ای طلیعه شکوفه و جلالت،ای اسوه ی سادات،ای قصر بلند آفرینش،ای

منلگه انس، ای باران،ببار که باران رحمت تو سوسن و خس نمی شناسد. ای پیک بهروزی ،شام مردهی ما

را نسیمی،دل آزارده ما را نسیمی.

 یا صاحب الزمان(عج)

در خزان زندگی مقدم سبز تو را لاله افشان،نقل پاشان کرده ایم.ای مسافر،ای غریب ،ای آفتاب،کوچه های

شام غیبت، غارهای فصل حیرت گشته اند، جان خفته در ورای قرن ها صد مهر غفلت خورده است،دست

های خالی نسل فراق، پشت درها همچنان وامانده است.دستبند بندگی بر دست هاست،مرگ تدریجی به

ما افتاده است. آنک ای آموزگار صبر و عشق، در پگاه روزها،پرده را یک سو بزن،روح ها افسرده

است،آرمتن ها مرده است!

تک سواردشت بیداری بیا آفتاب صبح پیروزی بیا

شخصی نزد همسایه اش رفت و گفت: گوش کن، میخواهم چیزی برایت تعریف کنم. دوستی به تازگی در مورد تو میگفت...
همسایه حرف او را قطع کرد و گفت: قبل از اینکه تعریف کنی، بگو آیا حرفت را از میان سه صافی گذرانده ای یا نه؟

 گاهی با یک قطره ، لیوانی لبریز می شود

در حالی که ناچیزند ، همه چیزند ...

کجاست صوفی دجّال فعل مُلحِد شکل

بگو بسوز که «مهدی» دین پناه رسید

شب وصل است و طی شد نامه هجر

سلامُ فیه حتّی مَطْلَعِ الفَجْر

دلا در عاشقی ثابت قدم باش

که در این ره نباشد کار بی اجر

برآ ای صبح روشندل خدا را

که بس تاریک می بینم شب هجر

دلم رفت و ندیدم روی دلدار

فغان از این تطاول، آه از این زجر

و شعری دارد با مطلع:

ای پادشه خوبان داد از غم تنهایی    

دل بی تو به جان آمد وقت است که باز آیی

حافظ شیرازی

صد هزاران اولیاء روی زمین

از خدا خواهند مهدی را یقین

یا الهی مهدیم، از غیب آر

تا جهان عدل گردد آشکار

«مهدی» هادیست تاج اتقیاء

بهترین خلق، برج اولیاء

ای ولای تو معیّن آمده

بر دل و جانها همه روشن شده

ای تو ختم اولیای این زمان

وز همه معنی نهانی جان جان

ای تو هم پیدا و پنهان آمده

بنده «عطّارت» ثناخوان آمده

«شیخ فرید الدّین عطّار نیشابوری»

امید است به زودی وعده الهی اراده منت بر مستضعفان تحقق یابد و دست قدرتمند حق تعالی هرچه سریعتر از آستین ملت های مظلوم بیرون آید و تحول الهی که در ملت ایران پدید آمده، در همه ملل و نحل به خواست خداوند تعالی تحقق یابد که دست ستم کاران از جنایت نسبت به مستضعفان جهان کوتاه گردد.

ار بیانات رهبر فقید انقلاب در چهارمی سال پیروزی انقلاب شکوهمند اسلامی

حضرت امام صادق علیه السلام فرمودند:

هرکه سه صفت داشته باشد  4 امتیاز در جامعه پیدا می کند. کسی که دورغ نگوید، ستم نکند، و خلف

وعده ننماید عدالتش بر مردم معلوم شود، محبتش درز دل ها جای گیرد، غیبتش حرام و برادری با او واجب

گردد.

چهار چیز از گنج های بهشت است: مخفی داشتن مصیبت، کتمان درد، پنهان کردن صدقه و کتمان احتیاج.

بهشتین چهار نشانه دارند: چهره گشاده، زبان نرم، دل مهربان و دست باز.

چهار چیز از چهار چیز سیر نمی شوند: زمین از باران، چشم از نگاه، زن از مرد و عالم از علم.

چهار چیز چهره را روشن کند: نگاه به صورت نیکو، آب جاری و سبزه. همچنین سرمه کشیدن هنگام خواب.

برگرفته از کتاب نصایح حضرت ایت الله مشکینی (ره)

بچه ها قرآن را زیاد بخوانید. قرآن نور است. قرآن را خیلی مطالعه کنید. من در جوانی هر سه روز یک دور قرآن می خواندم. یعنی روزی ده جزء. الآن دیگر حوصله اش نیست، پیر شده ام، از نظر سن و سال، وضعیت، شغل، گرفتاری های کاری، این همه مسائل واقعاً نمی توانم قرآن بخوانم. خیلی دور شده ام. نُه روز، ده روز طول می کشد من یک دور قرآن را بخوانم.

«اِذ اَوَي الفِتية اِلَي الكَهفِ فَقالُوا رَبَّنا اِتنا مِن لَدُنكَ رَحمَةً وَ هيئ لَنا مِن أَمرِنا رَشَداً؛ [وبياد بياور اي پيامبر] آن زمان كه آن جوانان به غار پناه بردند و گفتند: پروردگارا، به ما از نزد خويش بخشايشي ارزاني دار و براي ما در كارمان رهيابي [به صلاح و كمال] را فراهم ساز».
(سوره كهف، آيه10)

جوان كيست؟
همانطور كه مي‌دانيد در قرآن كريم دوبار(و هر دو بار در سوره كهف) كلمه فتيه (جوانان) بكار رفته است، در روايتي اين چنين آمده است: امام صادق (ع) «از مردي پرسيدند: «فتي» به نظر شما كيست؟ آن شخص جواب داد: جوان. امام صادق(ع) فرمودند: خير، مراد از «فتي» مؤمن است. مگر نمي‌داني اصحاب كهف مردان كاملي بودند، پس خداوند آنان را جوان ناميد به خاطر ايمانشان».? بنابراين از ديد قرآن «جوان» به قدرت بازو و سن و سال نيست؛ بلكه به قدرت ايمان مي‌باشد و در احاديث ديگري آمده است: «همه آنها جوان نبودند و ليكن قرآن آنها را جوان ناميد (براي اينكه جوان با قدرت ايمان است كه توانايي تغيير و انقلاب را دارد و مي‌تواند راه و روش خود را عوض كند) قرآن تعبير به «فتيه» كرد تا برساند كه آنان جوانان عادي بودند نه پيغمبر، رسول و ولي خاص».

پيامها:
1 ـ توانايي جوان، برجانفشاني در راه حق، ترجيح دادن حقيقت از غير حقيقت، شناخت عقيده درست از نادرست، ترك لذتها و زيبايي‌هاي دنيوي از سايرين افزون است.

آدمی اگر پیامبر هم باشد از زبان مردم آسوده نیست، زیرا :

و گرنه پروازت مي دهند آنگونه كه مي‌خواهند

وقتی پرنده ای زنده است مورچه ها را می خورد
وقتی می میرد مورچه ها او را می خورند
یک درخت میلیون ها چوب کبریت را می سازد
اما وقتی زمانش برسد فقط یک چوب کبریت برای سوزاندن میلیو نها درخت کافی است
زمانه و شرایط در هر موقعی می تواند تغییر کند
در زندگی هیچ کس را تحقیر و آزار نکنید
شاید امروز قدرتمند باشید اما یادتان باشد
زمان از شما قدرتمندتر است

پس خوب باشیم و خوبی کنیم که دنیا جز خوبی را بر نمی تابد

با این تکرار پشتِ تکرار، باز چگونه بنویسم و دوباره چه زبانِ با طراوتی تازه کنم؟ راستی کجاست ردّ پای بهارآورش که داغ از بوسه های فرشته‌هاست؟

کجاست عطر پیکر پاک و رعنایی که مَحرم تر از هر پیراهن است با من و آشناتر از هر سپیده‌ای است با بلور صبح؟

مردانِ خدا، تاب و قرار ندارند و در صبحگاهِ «انتظار» با فانوس دعای عهدشان، سال‌هاست که در انتظار آفتاب دوازدهم هستند. آمدنش به معنیِ زندگی دوبارة زمین است. تولدی از نو برای باران و بهار.

پایان دردها و رنج‌های مظلومان؛ رویش مجددسلام و صمیمیت، و تکه‌تکه شدن تندیس خُدعه و دروغ و زور.

وقتی بیاید، منتظران، طعمِ شیرین ایمان را بیش‌تر از پیش خواهند چشید؛ دست‌ها به آسمان پیوند خواهند خورد و بر سجاده‌ها، شبنم دعا و نماز، زیباتر از همیشه، خواهد نشست. او که بیاید، اکسیژن زندگی، سرشار آرامش و آزادی خواهد بود.