تشکر از خدا


خداوند فرمود:

لئن شکرتم لازیدنّکم و لئن کفرتم انّ عذابی لشدید؛

اگر شکر کردید برای شما زیاد می کنم و اگر کفران کردید همانا عذابم سخت است. شکر هر چیزی مناسب خود آن چیز است. شکر پول کمک کردن و انفاق به فقیر است، شکر علم تعلیم دادن است، شکر قدرت گرفتن دست ضعیف است. اینها شکر نعمتند. شکر منعم، یعنی خدا را عبادت کنیم چون سزاوار عبادت شدن است نه برای اینکه به ما نعمت داده است. 

سلام کردن، نماز، روزه، زکات و همه ی عبادات تشکر از عطاهای خداست. با تشکر هم نعمت زیاد می شود وهم فرد شاکر دوست خدا می شود.

هر جا که به نعمتی پی بردی و بر تو آشکار شد صلوات بفرست و شکرش را به جابیاور.

دروغ قشنگ


لبت را کنترل کن. ولو به تو سخت می گذرد، گله و شکوه نکن و از خدا خوبی بگو حتی به دروغ از خدا تعریف کن و این کار را ادامه بده تا کم کم بر تو معلوم شود که به راستی خدا خوب خدایی است و آن وقت هم که به خیال خودت به دروغ از خدا تعریف می کردی فی الواقع راست می گفتی و خدا خوب خدایی بود.

سخنان گهر بار استاد دولابی 

منبع: http://majnoon110.blogsky.com

برترين نوع ايمان آن است كه بدانى هر جا هستى خدا با توست
حضرت محمد(ص)

خورشید، محمد است و صادق ماه است / خورشید همیشه با قمر همراه است

یعنی که ولادت امام صادق / در روز ولادت رسول الله است

میلاد نبی اکرم بهانه خلقت و قرآن ناطق، امام صادق-ع بر شما تبریک و تهنیت باد

 
اقا ردای سبز امامت مبارکت

پوشیدن لباس خلافت مبارکت

ای اخرین دخیره زهرایی حسین

اغاز روزگار امامت مبارکت





اللهم عجل لولیک الفرج

 قال الحسن(ع): 

همه یا شب می میـــــــــرند یا که روز

مشتاق کربـــــــــــــلای تو

شبـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــانه روز

 یکی از شاگردان ایت الله بها ء الدینی می گوید:

چه بسیار در اوقات فراغت و خلوت که خدمت این سالک الی الله می نشستیم، نسبت به دو مناجات و دعا، شور و شوق خاصی نشان می داد؛ یکی مناجات شعبانیه و دیگر دعای امام حسین علیه السلام در روز عرفه. مکرر از او شنیدم که می فرمود:
« غیر آنها نمی توانند این چنین بگویند و بخواهند:

« الهی ان انامتنی الغفله عن الاستعداد

للقائک فقد نبهتنی المعرفه بکرم الائک:

بار خدایا اگر غفلت مرا از استعداد لقای تو

در خواب کرده است، شناخت به کرم آلای

(نعمتها) تو مرا از آن خواب غفلت بیداری داده است. »

سالهای بسیاری در قنوت سرور عزیزمان آیت الله بهاء الدینی، آیات نورانی قرآن کریم و دعاهای مرسوم را می شنیدیم، تا این که ناگهان زمانی متوجه شدیم که نوع کلمات و عبارات ایشان تغییر یافته است.
چون دستان خود را مقابل صورت می گیرند، برای حضرت مهدی علیه السلام دعا می کنند:

« اللهم کن لولیک الحجة بن الحسن

صلواتک علیه و علی آبائه فی هذه الساعه

و فی کل ساعه، ولیاً و حافظاً و قاعداً و ناصراً

و دلیلاً و عیناً حتی تسکنه ارضک طوعاً و تمتعه فیها طویلا. »

روزی که در محضر آقا بودیم و فرصت مناسبی فراهم بود از تغییر رویه ایشان در این باره پرسیدیم. معظم له به یک جمله بسنده کردند:

« حضرت پیغام دادند در قنوت به من دعا کنید. »

بعضی گمان می کنند که ما از ترک معصیت عبور کرده ایم؛

غافلند از این که معصیت، اختصاص به کبائر معروفه ندارد،

بلکه اصرار بر صغائر هم، کبیره است.

خدا به ما توفیق تنبّه دهد که اگر در ابتلا و آزمایش قرار گرفتیم،

بد را خوب و خوب را بد نبینیم... ما خرابیم،

خدا کند بفهمیم که خرابیم تا به فکر اصلاح و درمان برآییم

این دعا خیلی عالی است که دستور داده شده است در زمان غیبت خوانده شود که:

(یا اللهُ، یا رَحمانُ، یا رحیمُ، یا مُقَلِّبَ القُلُوبِ، ثَبِّت قَلبی علی دینک!:

ای خدا، ای رحمت گستر، ای مهربان، ای گردانندۀ دلها، دل مرا بر دینت ثابت و استوار گردان!)

آیۀ شریفۀ:

(اَلا بِذِکرِ اللهِ تَطمَئِنُّ القُلُوبُ...: هان! تنها با یاد خدا دلها آرام می گیرند.) ...

سبب اطمینان و آرامش دلها را، منحصراً ذکرُ الله می داند...

بنابراین، ما که آرامش نداریم، می توانیم بگوییم ذاکریم؟

منابع : مرکز تنظیم و نشر

آثار حضرت آیت الله العظمی بهجت (ره) 

بار خدایا ما را به بخشش خود از بخشش دیگران بی نیاز ساز و ترس گسستن دیگران را از ما با پیوستن ما به خودت کفایت فرما، تا با وجود عطای تو از دیگری نخواهیم و با احسان تو از احدی نهراسیم.

بارخدایا بر محمّد و آلش درود فرست و در هر کار به نفع ما چاره ساز و به زیان ما چاره مساز و به سود ما تدبیر کن و به ضرر ما تدبیر مفرما، و ما را پیروز گردان و دیگران را بر ما چیره مساز.

بار خدایا بر محمد و آلش درود فرست، و ما را از غضب خود حفظ کن، و به عنایت خویش نگاهدار، و به سوی خود هدایت کن، و از پیشگاه خود دور ننما، آن را که تو حفظ کنی سالم ماند، و آن را که تو هدایت کنی دانا شود و آن را که تو به خود نزدیک سازی سود برد.

بار خدایا بدون شک بی نیازان به فضل قوت تو بی نیازند، پس بر محمد و آلش درود فرست و ما را بی نیاز گردان، و به راستی بخشندگان از فزونی داده های تو می بخشند، پس بر محمد و آلش درود فرست، و از نعمتت بر ما عطا کن، و همانا راه یافتگان در پرتو نور ذات تو راه می یابند، پس بر محمد و آلش درود فرست و ما را هدایت نمای.

امام سجاد عليه السلام فرمود:

هركس داراي چهار خصلت باشد، ايمانش كامل، گناهانش بخشوده خواهد بود، و در حالتي خداوند

را ملاقات مي كند كه از او راضي و خوشنود است:

1 ـ خصلت خود نگهداري و تقواي الهي به طوري كه به تواند بدون توقّع و چشم داشتي،

نسبت به مردم خدمت نمايد.

2 ـ راست گويي و صداقت نسبت به مردم در تمام موارد زندگي.

3 ـ حيا و پاكدامني نسبت به تمام زشتي هاي شرعي و عرفي.

4 ـ خوش اخلاقي و خوش برخوردي با نزديكان و خانواده خود.

 مشكاه الانوار: ص 172

تعجّب دارم از كسي كه نسبت به تشخيص

خوب و بد خوراكش اهتمام مي ورزد كه مبادا

ضرري به او برسد، چگونه نسبت به گناهان

و ديگر كارهايش اهميّت نمي دهد و نسبت به

مفاسد دنيايي، آخرتي، روحي، فكري، اخلاقي

و... بي تفاوت است.

 أعيان الشّيعه: ج 1، ص 645

هر آيه اي از قرآن، خزينه اي از علوم خداوند متعال است،

پس هر آيه را كه مشغول خواندن مي شوي،

در آن دقّت كن كه چه مي يابي.

مستدرك الوسايل: ج 4، ص 238، ح 3

بار الها! گناهانم  مرا از تو می ترساند و بخششت،

مرا به سوی تو بشارت می دهد.

پس مرا به واسطه ترس از خود از گناهان بیرون آر

و به جود خود مرا به عطایای خود برسان،

تا در قیامت آزاد شده ی کرم تو باشم،

همان طو رکه در دنیا در دامن نعمت تو هستم....

ارشاد، باب29

 پروردگارا!

گناهانی که کرده ام از روی انکار خدایی تو نبوده

و نه اینکه  تو را کوچک و خوار شمرده

یا اینکه خواسته باشم خود را در معرض عقوبت تو قرار دهم

و نه اینکه وعده های عذابت را هیچ دانسته 

و از روی نترسی و بی باکی از عذابت گناه کرده باشم

بلکه

سبب منحصر آن تسویل نفس و غلبه هوی و مساعدت شقاوتم

و مغرور شدن به ستاریت بوده است

فرازی از دعای ابی حمزه ثمالی